Paihia

Gisteren zijn Dick en Kees de auto na het ontbijt op gaan halen, en we leken wel een stel kleine jongetjes, toen we het formaat van auto zagen, want het was me daar een bak van een 4-wheel 3.6 liter diesel Toyota Prado !!!
Zelfs Kees moest klimmen om er in te komen.
De dame die ons hielp, was ongeveer de helft van Kees zijn lengte, dus kan je voorstellen hoe dat eruit zag toen ze naar buiten kwam gereden, om hem aan ons te overhandigen.
Dick reed weg en deed zijn richtingaanwijzer naar links aan, en ja hoor, daar gingen onze ruitenwissers, want de richtingaanwijzer zit hier aan de linkerkant.
Gelukkig is het een automaat, want omdat je het stuur hier ook rechts heb zitten, grijp je niet voor de versnelling elke keer in het portier.
Vervolgens weer terug naar het hotel, om de dames op te halen, de koffers erin, die uiteraard makkelijk pasten, en we konden op weg naar Paihia.
We hebben de navigatie ingesteld, en we konden gaan.
Inmiddels hebben we ook een sim- kaartje voor het bellen in nieuw-Zeeland, hetgeen meteen een uitkomst bleek, want op de tolweg kan je een nummer draaien om te betalen.
Dus zonder te stoppen krijg je een lieftallige dame aan de lijn, en geef je je creditcardgegevens door en hoef je dus niet te stoppen, want Dick reed, en Kees deed het bellen.
Onderweg ook nog even bellen om de excursie van morgen te herbevestigen.
We waren onderweg op de snelweg, waar Kees via de kaart een andere route wilde kiezen, om een stukje binnendoor via wat stranden te rijden.
Nou, dat hebben we geweten, want de Truus van de navigatie bleef maar roepen dat we een U-turn moesten maken (kortom omkeren), en dat zo'n 20 km lang, maar uiteindelijk pikte ze het weer op.
Na wat slingerwegen en wat stijgen en dalen kwamen we uit bij een parelwit strand met een azuur-blauwe zee, waar we even zijn uitgestapt.
Vervolgens de route weer opgepakt met een schitterend glooiend landschap, met telkens wisselende vegetatie.
Uiteindelijk kwamen we uit in Paihia bij een baai, met daarin verschillende eilanden, alwaar ons hotel aan die baai ligt.
Nog even door het stadje gewandeld en de eettentjes bekeken, om vervolgens in een loungebar over het water een drankje te nemen.
Ik zal het voor de thuisblijvers maar meteen inwrijven : Een drankje op het lounge-terrasje, zittend in de schaduw, bij een licht zeebriesje, met een temperatuur van 24 graden, in een lekker zonnetje, kijkend over het azuur-blauwe water, naar vertrekkende bootjes en jetski's.
We zijn daarna meteen gaan eten, na het eten nog een fles wijn gekocht, om nog even op de kamer een slaapmutsje te nemen voor het slapen gaan.
Vandaag, donderdag, hebben we afgesproken om laat te gaan ontbijten, om even wat rust te pakken, mede omdat we pas vanmiddag een excursie vanuit Nederland hadden besproken om dolfijnen te spotten.
We zijn dus met de boot door een schitterende baai gevaren, om allerlei eilanden en strandjes de revue te zien passeren, op weg naar "The hole in the rock" .
Daar aangekomen was er een groot gat (poort) in een rots te zien, waar de boot doorheen zou kunnen varen, maar nu niet ging vanwege de hoge deining van de golven.
Na veel varen en andere bezienswaardigheden, werden we afgezet op een strandje, waar we een heuvel zijn opgelopen, om van een adembenemend uitzicht te genieten, met diverse eilandjes in de grote baai.
Na dit bezoek weer weggevaren, om op zoek te gaan naar dolfijnen.
We dachten dat het ons weer ging gebeuren, dat natuurlijk nu net geen dolfijnen te zien waren, maar het omgekeerde gebeurde.
Een school met wel 40 dolfijnen, inclusief kleintjes kwamen spontaan om de boot heen springen.
Het waren echte grote dolfijnen, die geheel uit het water sprongen, en door het heldere water ook onder water goed te zien waren.
Toen de boot wegvoer zwommen een aantal dolfijnen met volle vaart mee, en sprongen als afscheid nog een paar keer boven water.
Daarna zijn we afgezet in het plaatsje Russel, om daar rond te lopen en te gaan eten.
Vervolgens hebben we de ferry weer terug naar Paihia genomen.
Daar nog een ijsje, en nu zitten we een bakkie te doen op de kamer.
Morgen gaan we weer rijden naar Matakohe, wat onze volgende stopplaats zal zijn.

Groeten van Dick, Jolanda, Renate en Kees