Wellington

Vandaag moesten we 315 km afleggen van Napier naar Wellington.
We zijn dus vroeg opgestaan en eerst in een gezellig ontbijttentje gaan ontbijten.
Daarna in de auto gestapt, om op weg te gaan naar Wellington.
Onderweg was het eerst vlak en later wat heuvelachtig, maar onderweg was het in de dorpjes stil en leek het wel verlaten.
Na ongeveer de helft van het aantal km zijn we even gestopt om de benen te strekken.
Daarna weer door en vlakbij Wellington gaf de navigatie aan, dat we de zee in moesten rijden.
Het bleek een kustweg te zijn, waarbij de snelweg direct naast de zee lag.
Eenmaal in Wellington vonden we snel het hotel, waarbij de receptie binnen bij de ingang van een parkeergarage zat.
Kees parkeerde dus de auto voor de ingang, want de koffers moesten er immers uit.
Na het inchecken, kon ik de sleutels van de auto afgeven, en de auto werd voor ons geparkeerd, en als we hem weer nodig hebben, laten we hem weer ophalen.
daarna naar de kamers, spullen wegzetten, en meteen op weg naar de cable car, welke om de hoek bleek te zitten.
Met de cable car zijn we naar boven gegaan, waar je een aardig uitzicht had over de stad, maar verder niet zo veel te doen was.
We zijn dus al weer snel naar beneden gegaan met de cable car, om vervolgens bij de burger king een broodje te halen.
Daarna zijn we naar de waterkant gelopen, alwaar een gezelligheid was van restaurants, barretjes, kleine winkeltjes en uiteindelijk het museum "Te Papa".
Dit museum was vrij toegankelijk en er was veel te zien en te horen over de Maori-cultuur.
In het museum waren ook nog zaken te zien zoals oude gebruiksartikelen met b.v als oude computers zoals een Commodore 64, die Kees zelf nog gehad heeft.
Dat was even jammer, dat je moet constateren, dat je zo oud bent geworden, dat jouw gebruiksvoorwerpen van vroeger nu al in een museum staan !!
Vervolgens zijn we weer naar het hotel terug gegaan, nadat we nog van een drankje op een terrasje hadden genoten.
Na ons wat op te frissen zijn we weer op weg gegaan om ergens te gaan eten.
We vonden al gauw een leuk restaurant waar buiten nog een tafeltje over was.
Toen we gingen zitten scheen de zon nog, maar die was snel verdwenen.
Toen we het eten en drinken besteld hadden vroeg de serveerster of we een creditcard hadden, of wellicht vooraf wilde betalen, omdat ze slechte ervaringen achter de rug hadden, en het management van het restaurant nu eerst een borg wilde zien.
Het is voor het eerst dat we in de gehele wereld meemaken, dat we vooraf de rekening hebben betaald, omdat we geen zin hadden zomaar een creditcard vooraf te geven.
Maar goed, het eten was lekker.
Tijdens het eten was de zon al een tijdje weg en koelde het flink af, waarbij Dick het koud kreeg, ook al had hij een sweater aan met lange mouwen.
Kees, die je niet hoorde, zat met een overhemd met korte mouwen aan tafel, want die zijn kaken zaten al vastgevroren.
Aangezien we niet meer hoefden af te rekenen, konden we direct terug naar het hotel om op te warmen en om vroeg naar bed te gaan.
Morgen moeten we vroeg op, omdat we om 9:45 weer op de boot moeten zijn, en ervoor ontbeten, uitgechecked, getankt moeten hebben, de auto ingeleverd, en de gereserveerde tickets moeten ophalen.

Wordt dus vervolgt van het Zuidereiland, met de groeten van ons allemaal