Christchurch

Vandaag zijn we om 9:00 uur vertrokken uit Dunedin.
We gingen op weg naar Christchurch, en onderweg zouden we wel zien, waar we zouden stoppen voor het ontbijt.
Even later bereikten we een dorpje, waar we de lokale bakker hadden ontdekt, die heerlijke belegde broodjes had, en heerlijke koeken, die we alvast kochten voor de middag.
Bij de bakkerij zat een buiten terrasje, waar we ons ontbijtje opaten.
Daarna weer verder op weg, richting Christchurch.
Even later kwamen we langs een dorp , waar de bezienswaardigheid was van "Boulders".
Dit zijn rotsen, die op het strand liggen, maar in de vorm van grote knikkers.
Het leek net of ze zo op het strand gerold waren.
Daarna weer verder naar Christchurch, alwaar we halverwege weer gestopt zijn voor onze koeken, om die aan het strand te nuttigen.
Vervolgens weer verder, maar op 20 km van ons doel, kregen we ineens te maken met een omleiding, aangezien er een grasbrand was, en de hoofdweg afgesloten was.
We zagen in de verte al de helikopters gaan, die zakken met water vervoerde, om de brand te blussen.
Kees keek op de kaart hoe we precies omgeleid werden, en wilde wat eerder naar de hoofdweg terugkeren, alsdat de omleiding aangaf.
Dit alles voor de sensatie en het op film vastleggen van de helikopters.
Op een gegeven moment zagen we de helikopters achter wat woonhuizen naar beneden komen en met gevulde zakken weer wegvliegen.
Wij dachten, dat een lokaal zwembad werd leeggeladen, om de brand te blussen.
Dick draaide vervolgens een paar straten in, om dichter bij de heli te kunnen komen.
Opeens stonden we voor een plantsoen, waar we een brandweerwagen zagen, die een slang had uitgelegd naar een iets verderop gelegen grasveld.
De helikopter kwam voor ons ogen naar beneden, en zette de zak neer op de grond, waarbij brandweermannen de zak met de slang vulde met water.
Zodra hij vol was, maakte de helikopter dat hij weg kwam, aangezien de volgende er al aankwam.
Na een tijdje daar alles aanschouwt te hebben, gingen we door naar ons hotel.
Daar aangekomen, blijken we een hotel midden in het centrum van Christchurch te hebben, wat in 2011 getroffen was door een aardbeving.
Sommige gebouwen, waaronder ons hotel waren inmiddels herbouwd, maar een groot deel van het centrum om ons heen ligt nog steeds in puin, of staat er verlaten bij, door instortingsgevaar.
Eerst het centrum verkennen, en daarna wat gedronken.
Na het drankje gezocht naar een geschikt restaurant om wat te eten, en uiteindelijk gevonden, omdat de meeste eettentjes op maandag gesloten zijn.
Bij dit restaurant wat te eten besteld en een flesje wijn met ons vieren.
De dame van het restaurant vertelde, dat de ribeye, die Kees besteld had wel een 25 minuten kon duren.
Na een drie kwartier was er nog geen eten op tafel, maar kwam de serveerster wel met een apart mes voor Kees aanzetten, en zei dat het er bijna aankwam.
Na ongeveer 10 minuten daarna, kwam de serveerster met het schaamrood op haar kaken vertellen, dat ze onze bestelling geheel vergeten was door te geven aan de kok.
Zij had inmiddels al met haar manager overlegd, en we konden kiezen.
Of we betaalden de fles wijn niet, en konden weg lopen, of we kregen met z'n vieren de complete maaltijd vergoed, maar moesten dan opnieuw wachten op het eten.
Wij hebben dus maar voor het laatste gekozen, en lieten dan nog maar een fles wijn aanrukken.
Uiteindelijk werd het een laat dinertje, maar hebben we de twee flessen wijn betaald, met een flinke tip, want ja ....... Vergissen is menselijk, maar wij hadden verder een goedkope maaltijd.
Daarna weer terug naar het hotel langs alle bizarre afgesloten gebouwen.
Morgen dus nog een dag in Christchurch.

Groeten van allemaal.