Kaikoura

Vandaag zijn we om 9:00 uur vertrokken, om eerst naar de lokale bakker te gaan in Blenheim.
Daar hebben we lekkere broodjes, koek en wraps meegenomen, die kant en klaar belegd waren, en wat koude koffiedrankjes.
Daarna zijn we gaan rijden naar Kaikoura.
Onderweg viel ons de grote droogte op, want het graag was geel en dor.
Er stonden nog wel koeien en schapen in de weides, maar veel groen gras was er niet.
Alleen in de valleien was het wat groener en was er de wijngaarden, waarbij de druivenranken opvallend groen waren.
Ook op de dorre heuvels stonden soms druivenranken die volgens ons ergens ondergronds een drainage of zo moeten hebben, want het groen stak erg af tegen de dorre grond waaro ze stonden.
Onderweg zijn we nog even gestopt bij een meertje met een picknick-plaats, wat dus een ideale lokatie was voor ons meegenomen ontbijtje.
Daarna weer op weg naar Kaikoura, waar de kust ineens in zicht kwam.
Op een lange maar mooie kustweg, kwamen we ineens een parkeerplaats tegen met mooie rotsen in het water, dus maar even stoppen voor een paar mooie foto's.
Terwijl we over de rotsen heen stappen naar de zee, zagen we ineens zeehonden liggen, waarbij er eentje bij was, die zo dichtbij was, dat Renate die tot op zo'n 10meter kon benaderen.
Hij begon wel zich rechtop te richten en te blazen, dus Renate deed weer een paar stapjes terug.
Even later kwam er een zeehond aangezwommen en klom op een rots een beetje verder van ons, maar was een geweldig gezicht.
Na deze verassing weer doorgereden naar Kaikoura, alwaar we direct naar de whale watch zijn gereden.
Daar werden we met een bus naar de boot gereden, alwaar we walvissen gingen spotten.
Na een tijdje op volle vaart, waarbij we binnen moesten blijven zitten, gingen opeens de deuren open en moesten we wachten op een walvis, die elk moment boven zou kunnen komen.
De kapitein peilde met een onderwatermicrofoon, waar hij ongeveer moest zitten en draaide de boot een andere richting uit.
Plotseling zagen we de walvis lucht uitspuiten in de verte, waar hij boven was gekomen, dus voer de kapitein er naartoe.
Daar lag een joekel van een walvis rustig in het water te drijven, om na een poosje onder te duiken en zijn staart boven water kwam en langzaam in het water verdween.
Daarna weer naar binnen, om op volle snelheid naar een ander walvis te kijken.
Eenmaal daar, gingen de deuren weer open, en was het weer wachten totdat hij boven kwam.
Deze was nog groter en ook hij ging na een tijdje gracieus met een nog grotere staart weer ten onder.
Toen mosten we weer gaan zitten om op volle snelheid naar een school dolfijnen te varen, welke ontdekt was.
Toen we daar aankwamen, waren er ongeveer 200-300 dolfijnen, die om de boot zwommen en in de verte sprongen, je kwam gewoon ogen te kort, zoveel waren het er.
Toen de tijd om was, uiteindelijk weer terug , om met de bus weer bij de opstapplaats te worden afgezet.
Daar dus met de auto nog even het gezellige stadje in, waar we ontdekten dat er 5 km verderop ook nog zeehonden te zien waren, dus daar ook maar even naartoe gereden.
Daar was geen zeehond te zien, dus maar het motel opgezocht.
Daarna heerlijk uit eten gegaan, om s'avonds nog gezellig met een gekocht wijntje buiten bij het motel te zitten.
Daar raakten we ineens in gesprek met Nieuw zeelanders, die ons ook nog wijn aanboden, omdat onze fles leeg was.
Het werd zo dus wel een beetje laat, voordat we naar bed gingen, maar het was wel gezellig.

Groeten van ons allemaal